Zodra we weer alles ingepakt hebben, brengt Justice de koffers naar onze auto. We nemen nogmaals afscheid van Matthew en Justice en vervolgen onze reis naar de Blyde River Canyon. De komende dagen zullen we langs de Panoramaroute een aantal uitzichtpunten en watervallen gaan bekijken.

We hoeven vandaag maar 45 km te rijden om bij de volgende lodge aan te komen. We arriveren dan ook rond 12.00 uur in de Blyde River Canyon Lodge. Voordat we inchecken zien we een stuk of 5 zebra’s grazen in de mooie tuin bij de lodge.en natuurlijk worden meteen leuke plaatjes geschoten. Vandaag blijven we in de lodge om uit te rusten en naar huis te skypen. We hebben al ca. 1 week geen contact meer gehad. We praten uitgebreid met Rik en Liza en daarna met beide oma’s. Toevallig is oma Einekoeze op visite in Dieteren, Dus dat komt goed uit.

12 oktober 2015

De Blyde River Canyon is een van de langste kloven van de wereld en heeft een totaal andere aanblik dan bijvoorbeeld de Grand Canyon in Amerika. Hier is de canyon namelijk gevuld met weelderige begroeiing en er komen ook tal van wilde dieren voor. Gisteren heeft Jean de route goed bekeken en komen we tot de conclusie dat het niet haalbaar is om de Panorama route in 1 keer volledig te bezichtigen. We hebben besloten om naar het uiterste punt te rijden om vervolgens te stoppen bij alle bezienswaardigheden. Al rijdend langs de canyon heb je vaak waanzinnige uitzichten als je over de rand naar beneden kijkt en daar de rivier ziet.

Vandaag lukt het ons om een aantal watervallen te bezichtigen zoals; Lone Creek Falls en Bridal Veil Falls. Daarna volgt de Mac-Mac-Falls, die zijn vernoemd naar Schotse goudzoekers.

Verder naar het noorden komen we langs de Lisbon Falls. Deze watervallen storten maar liefst 90 meter naar beneden. Vlakbij liggen de absolute must see; Berlin Falls. Deze schitterende waterval stroomt door een natuurlijk gevormde sluis voordat het 80 meter lager in een diepgroen meer belandt.

De canyon heeft ook een aantal spectaculaire natuurverschijnselen en vandaag lukt het om de volgende te bezichtigen:

God’s Window:

De naam alleen al zegt genoeg. Dit is een van de meest spectaculaire plekken van Zuid-Afrika voor een adembenemend uitzicht en als je hier staat dan zul je begrijpen waarom het God’s Window heet. De uitkijkplaatsen zijn aan de rand van de helling. Hier kun je een blik werpen op het Lowveld wat 800 meter lager ligt. Een uitzicht waar maar geen einde aan lijkt te komen. Heuvels en bossen zover het oog kan reiken. Je hebt hier een goed overzicht van de door de mens aangeplante bossen en de natuurlijke bossen.

The Pinnacle:

Dit is een gigantische stenen toren die zo uit de grond lijkt te komen. In de gelaagdheid van deze eigenaardige pilaar kun je zijn geschiedenis zien. Ooit lag zijn top onder zeeniveau.

Inmiddels is het 17.00 uur. We moeten nu terug naar de lodge. Rond 18.00 uur zal het donker zijn en we moeten nog ongeveer 2 uur rijden.

’s Avonds skypen we met Manon. Nu hebben we weer iedereen gesproken, dat geeft een goed gevoel.